සෙත් සිරි දෙන මහ ගුන මුහුදානං

සෙත් සිරි දෙන මහ ගුන මුහුදානං
හුත්තට වම්බටු හරි අවදානං
එකත් නොමැතිව ලත වෙනවා නං
ඹ්නම දේකට පක සූදානං

රැය පැමිනිය ඇය පැමිනිය ඇඳ ලගට

රැය පැමිනිය ඇය පැමිනිය ඇඳ ලගට
මට නැගුනිය මම නැගුනිය බඩ උඩට
අති රමනිය කැරි පැමිනිය පක අගට
සැලළිහිනිය හුක හුක පල කැළනියට

සක් දෙවිදු වැල්ලේ

සක් දෙවිදු වැල්ලේ
ගසනා විටදි අල්ලේ
පක වැදී වල්ලේ
ඇදන් වැටුනයි ගලක් පල්ලේ

ඉන් ගල දෙබෑ විය
මහ තඩි හිලක් මතු විය
වටේටම කලු විය
හුත්ත මෙලෙසින් ලොවට බිහිවි‍ය

ඉහත "සක් දෙවිඳු වැල්ලේ..." කවි පෙල බලි/තොවිල් කවි තාලයට කිව යුතු. ඉරි (-) ඇති තැන් මඳක් නැවතිය යුතු අතර තිත් (...) ඇති තැන් ඇදිය යුතු. සෙසු තැන් වල නො නවතා වේගයෙන් දිගටම කියාගෙන යා යුතු.

"සක් දෙවිඳු අල්ලේ ගසනා විටදි - අල්ලේ...., පක වැදී වල්ලේ ඇදන් වැටුනයි ගලක් - පල්ලේ..." "ආයු බෝ වේවා!"

බලු බෙටි පොඩිත්තක

බලු බෙටි පොඩිත්තක
නලියන පණුවො රොත්තක
කුණු දිය කඩිත්තක
තිබෙන ගඳ ඇත නාකි හුත්තක

හුකන කොට සුදියයි

හුකන කොට සුදියයි
හිතේ මට තව මදියයි
ඉන් පස්සේ බුදියයි
කවුරු හිකුවත් මේක විධියයි

වත්තට ආ මීමින්නිය

වත්තට ආ මීමින්නිය
වත්ත වටේ කැරකෙන්නිය‍
යන්න තැනක් විමසන්නිය
හුත්තෙන් පල මීමින්නිය

සීතල දුරුත්තේ ඒක් සද ඇති රැයක

සීතල දුරුත්තේ ඒක් සද ඇති රැයක
බෑ බෑ කියද්දිම ඇද බුදු ගෙය තුලට
පිලිම පවා දන්නා රහසකි මේක
රත්තසාර හිමි රෝසිට හිකු සේක

පුන්සඳ හොඳින් පායා තිබු මහ රෑක -2

පුන්සඳ හොඳින් පායා තිබු මහ රෑක
තන්දෙක උරා දොඩමින් පෙම්බස් නේක
හංකිති දැනෙන තුරු ඔබමින් උගෙ ඒක
අංගොඩ සෝම මගෙ හුත්තට හිකු සේක

පුන්සඳ හොඳින් පායා ඇති මහ රැයක

පුන්සඳ හොඳින් පායා ඇති මහ රැයක
වවුලන් පවා දන්නා රහසකි මේක
මට බෑ කියද්දිත් දා ගෙන දන් ගේක
විජිතානන්ද මගෙ පෙට්ටිය කැඩු සේක

නාකින්ට ඇති ගාය

නාකින්ට ඇති ගාය
රෑවෙන්ට ගෙට යාය
ලිප් ගලට පය දාය
නෑහෙන්ට පොළු බාය

අංගම්මන ධම්ම රතන සංඝ රතන තැන

අංගම්මන ධම්ම රතන සංඝ රතන තැන
දං ගෙනාපු ධම්මිකාව දංගෙට දාගෙන
ගෙන්න පටංගති දෙන්න පටංගති දන බිම ඇන ගෙන
අති උත්තම ශුක්‍රධාතු සිවුරෙ හලා ගෙන

කජු ගහ මුදුනේ ටකේ බඳින් නේ

කජු ගහ මුදුනේ ටකේ බඳින් නේ
ටකේ ලනුව ගෙන පකේ බඳින්නේ
ජාමෙන් ජාමෙට පක නලියන් නේ
පක නලියන විට ටකේ වදින් නේ

හුකන්නියේ හිල කොතනද කියාපි ය

හුකන්නියේ හිල කොතනද කියාපි ය
ඇයි බොල කණෝ තව පහලින් බලාපිය
කකුල් දෙකට අතරින් පක යවාපි ය
අමා මහ නිවන් දැක දැක හුකාපි ය

පන්සල් වත්තේ ගෙයක් තියෙනවා

පන්සල් වත්තේ ගෙයක් තියෙනවා
ලොකු හාමුදුරුවෝ යනවා එනවා
සෝමගේ බඩ ටික ටික ලොකු වෙනවා
සාමණේර පැටියකු බිහි වෙනවා

වැල්ල දිෙග් මම යන විට මාතරට

වැල්ල දිගේ මම යන විට මාතරට
තරුණ ලදක් බොඟ දානව වැල්ලෙ සිට
හුත්තේ තියන අරුමෝසම් දකින විට
පයිය ගියා මට කලියෙන් මාතරට