සක් දෙවිදු වැල්ලේ

සක් දෙවිදු වැල්ලේ
ගසනා විටදි අල්ලේ
පක වැදී වල්ලේ
ඇදන් වැටුනයි ගලක් පල්ලේ

ඉන් ගල දෙබෑ විය
මහ තඩි හිලක් මතු විය
වටේටම කලු විය
හුත්ත මෙලෙසින් ලොවට බිහිවි‍ය

ඉහත "සක් දෙවිඳු වැල්ලේ..." කවි පෙල බලි/තොවිල් කවි තාලයට කිව යුතු. ඉරි (-) ඇති තැන් මඳක් නැවතිය යුතු අතර තිත් (...) ඇති තැන් ඇදිය යුතු. සෙසු තැන් වල නො නවතා වේගයෙන් දිගටම කියාගෙන යා යුතු.

"සක් දෙවිඳු අල්ලේ ගසනා විටදි - අල්ලේ...., පක වැදී වල්ලේ ඇදන් වැටුනයි ගලක් - පල්ලේ..." "ආයු බෝ වේවා!"

බලු බෙටි පොඩිත්තක

බලු බෙටි පොඩිත්තක
නලියන පණුවො රොත්තක
කුණු දිය කඩිත්තක
තිබෙන ගඳ ඇත නාකි හුත්තක

හුකන කොට සුදියයි

හුකන කොට සුදියයි
හිතේ මට තව මදියයි
ඉන් පස්සේ බුදියයි
කවුරු හිකුවත් මේක විධියයි

වත්තට ආ මීමින්නිය

වත්තට ආ මීමින්නිය
වත්ත වටේ කැරකෙන්නිය‍
යන්න තැනක් විමසන්නිය
හුත්තෙන් පල මීමින්නිය

සීතල දුරුත්තේ ඒක් සද ඇති රැයක

සීතල දුරුත්තේ ඒක් සද ඇති රැයක
බෑ බෑ කියද්දිම ඇද බුදු ගෙය තුලට
පිලිම පවා දන්නා රහසකි මේක
රත්තසාර හිමි රෝසිට හිකු සේක

පුන්සඳ හොඳින් පායා තිබු මහ රෑක -2

පුන්සඳ හොඳින් පායා තිබු මහ රෑක
තන්දෙක උරා දොඩමින් පෙම්බස් නේක
හංකිති දැනෙන තුරු ඔබමින් උගෙ ඒක
අංගොඩ සෝම මගෙ හුත්තට හිකු සේක

පුන්සඳ හොඳින් පායා ඇති මහ රැයක

පුන්සඳ හොඳින් පායා ඇති මහ රැයක
වවුලන් පවා දන්නා රහසකි මේක
මට බෑ කියද්දිත් දා ගෙන දන් ගේක
විජිතානන්ද මගෙ පෙට්ටිය කැඩු සේක

නාකින්ට ඇති ගාය

නාකින්ට ඇති ගාය
රෑවෙන්ට ගෙට යාය
ලිප් ගලට පය දාය
නෑහෙන්ට පොළු බාය

අංගම්මන ධම්ම රතන සංඝ රතන තැන

අංගම්මන ධම්ම රතන සංඝ රතන තැන
දං ගෙනාපු ධම්මිකාව දංගෙට දාගෙන
ගෙන්න පටංගති දෙන්න පටංගති දන බිම ඇන ගෙන
අති උත්තම ශුක්‍රධාතු සිවුරෙ හලා ගෙන

කජු ගහ මුදුනේ ටකේ බඳින් නේ

කජු ගහ මුදුනේ ටකේ බඳින් නේ
ටකේ ලනුව ගෙන පකේ බඳින්නේ
ජාමෙන් ජාමෙට පක නලියන් නේ
පක නලියන විට ටකේ වදින් නේ

හුකන්නියේ හිල කොතනද කියාපි ය

හුකන්නියේ හිල කොතනද කියාපි ය
ඇයි බොල කණෝ තව පහලින් බලාපිය
කකුල් දෙකට අතරින් පක යවාපි ය
අමා මහ නිවන් දැක දැක හුකාපි ය

පන්සල් වත්තේ ගෙයක් තියෙනවා

පන්සල් වත්තේ ගෙයක් තියෙනවා
ලොකු හාමුදුරුවෝ යනවා එනවා
සෝමගේ බඩ ටික ටික ලොකු වෙනවා
සාමණේර පැටියකු බිහි වෙනවා

වැල්ල දිෙග් මම යන විට මාතරට

වැල්ල දිගේ මම යන විට මාතරට
තරුණ ලදක් බොඟ දානව වැල්ලෙ සිට
හුත්තේ තියන අරුමෝසම් දකින විට
පයිය ගියා මට කලියෙන් මාතරට

අල කොල මුකුණ කොල ගෝවා කොල මාළු

අල කොල මුකුණ කොල ගෝවා කොල මාළු
වැඩිපුර කෑවහම පක උඩ යනවාළු
හැම හුත්තක්ම එකවගෙ නොම වෙයි යාළු
කෙහුරු නැති හුත්තෙ පක මුලටම යාළු

හුකන්න ගිය කල පාළු කනක් තේ

හුකන්න ගිය කල පාළු කනක් තේ
කැකිල්ල කූරක් ඇනුනිය හුත් තේ
ඒකට බේතක් කියපන් මුත් තේ
කොච්චි කොටාලා දාපන් හුත් තේ

මගෙ ගෑනිය රෑ පැමිනිය ඇඳ ලග ට

මගෙ ගෑනිය රෑ පැමිනිය ඇඳ ලග ට
ඇගෙ යෝනිය ඉව දැනුනිය මට හොඳට
මට නැගුනිය මා නැගුනිය බඩ උඩ ට
සැප හිකිනිය කැරි පැමිනිය පක අග ට

හුත්තයි පකයි එක නැකතින් උපන්නේ

හුත්තයි පකයි එක නැකතින් උපන්නේ
හුත්තට වඩා පක වැඩිමල් කියන්නේ
හුත්ත උඩින් පක තියලයි හුකන්නේ
ඒකයි හුත්තො පක වැඩිමල් කියන්නේ

අතුරා සුදු වැලි පිවිතුරු

අතුරා සුදු වැලි පිවිතුරු
කරවා බඩුවක් උඩුකුරු
මිරිකා තං කිරි ඒන තුරු
දන්නෝ හුකති බඩු යන තුරු

දුටුගැමුණු මහ රජුට

දුටුගැමුණු මහ රජුට
යුදයට ගිහින් එනවිට
හිතුනා හුකන්නට
ගල්ක් කැපුවයි වේළුසුමනට

විජිත පුර සටනට

විජිත පුර සටනට
ගොස් එන ගැමුණු කුමරුට
හිතුනා හුකන්නට
ගලක් කැපුවයි වේළුසුමණට

තිබුනත් රිදී රත්තරනින් හදාලා

තිබුනත් රිදී රත්තරනින් හදාලා
කොයි හුත්තත් එකයි බැළුවම හුකාලා
මේක නොදත් අපෙ හුත්තිගෙ පුතාලා
නොහුකා මැරෙති එක හුත්තම පතාලා

එකම කෙල්ලෙක් ගැන සිතමින් හිඳ - නොබැඳ සිට - මිය යන්නන් වෙනුවෙන්ලියවුන කවියකි.

එකයි දෙකයි එක පවුලේ උපන්නේ

එකයි දෙකයි එක පවුලේ උපන්නේ
එකට වඩා දෙක වැඩිමල් කියන්නේ
එකට උඩින් දෙක තියලයි කරන්නනේ
මෙතුන් පදේ තෝරාලා එවන්නේ

පකයි දෙකයි එක නැකතේ උපන්නේ

පකයි දෙකයි එක නැකතේ උපන්නේ
දෙකට වඩා පක බාලයි කියන්නේ
පක ඇතුලට ගියත් දෙක නම් නොයන්නේ
ඒකයි යකෝ පක බාලයි කියන්නේ

එකයි දෙකයි එක නැකතේ උපන්නේ

එකයි දෙකයි එක නැකතේ උපන්නේ
එකට වඩා දෙක වැඩිමල් කියන්නේ
එකට පස්සෙ දෙක කියලයි ලියන්නේ
ඒකයි ළමයො දෙක වැඩිමල් කියන්නේ

ලපටි ලපටි තන පපුවෙ වදිද් දී

ලපටි ලපටි තන පපුවෙ වදිද් දී
බොරළු බොරළු කැට පිටේ ඇනෙද් දී
බාල බොළඳ කත බැහැයි කියද් දී
ගෝර රුදිරු පක ඇරිය හඬද් දී

පුන්සඳ හොඳින් පායා ඇති මහ රැයක

පුන්සඳ හොඳින් පායා ඇති මහ රැයක
වවුලන් පවා දන්නා රහසකි මේක
මට බෑ කියද්දිත් දාගෙන දන් ගේක
විජිතානන්ද මගෙ පෙට්ටිය කැඩු සේක

අනේ මචං සීතා හොඳ එකී මචං

අනේ මචං සීතා හොඳ එකී මචං
ගල මස්කට් තොල බිස්කට් වගේ මචං
අනේ මෙමට නොලැබුන එක දුකයි මචං
බලෙන් හුකල හිරේ ගියත් සැපයි මචං